We ontmoetten bij een winkeltje een aardige jongen die goed Engels sprak, hij bood Ria thee aan en maakte een gezellig babbeltje.Ria werd onderhand in Marokkaanse schoenen en kleed plus hoofdtooi gezet. Ja prachtig, maar ach ze wilde niet in Marokko blijven. Dan wilde hij ons wel heel graag zo’n groot kleed verkopen, maar hij had er begrip voor, dat we dat niet wilden. Toen zijn we maar verder gewandeld.