We liepen nog even door het dorp, waar een man aan Ronald vroeg of hij hem wilde helpen, om naar een vriend van hem een kaartje in het Hollands te schrijven. Ik liep mee naar dat winkeltje, en weer kregen we thee, oh jee, maar ’t was leuk met die jongen te praten, mijn doek werd op nomaden manier om mijn hoofd gedraaid, en toen kwamen alle sierraden weer te voorschijn.