Om 3 uur gingen we met paard en wagen 3 km verder naar een plaatsje, waar een dichter ons rondleidde. Dat was een Zar, een ommuurde gemeenschap met een groot armoedig plein. We liepen aan de binnenkant van de muren, het leek wel een tunnel, met een schaar kinderen achter ons aan. 1 dirham, 1 dirham, stilo, sucre, maar we gaven niets, anders zouden we helemaal niet meer van ze afkomen.