Gelaafd en weer doorgewarmd vervolgden we nu onze wandeling omhoog en het werd steeds kouder. Je moest aldoor naar de grond kijken om te zien, waar je je voeten kon neerzetten. Dat grind en de stenen rolden zo onder je voeten weg, en we bleven maar stijgen. We liepen allemaal te hijgen. Uiteindelijk stonden we dan toch boven met een adembenemend uitzicht, vandaar ging het bergafwaarts, maar je moest wel op blijven letten om niet te vallen.