Toen de pas er in gezet naar de bergen. Smalle paadjes over stenen en kiezels, gelukkig was het droog, en de zon scheen regelmatig. Het tempo was rustig en er werd af en toe gestopt om iets uit te leggen. Onze gids miste weliswaar 2 voortanden, maar sprak vloeiend Engels, van de toeristen geleerd, zoals hij zelf zei. Ik starte een gesprek in 't Spaans met 3 kleine meisjes, maar al gauw merkte ik, dat zij geen Spaans begrepen, maar wel iets Frans. Van 2 mocht ik een foto maken, maar de derde dook achter een rotsblok. Met een stilo ( ballpen ) als beloning namen ze afscheid.