Nu was het tijd om weer verder te gaan. Het scheen een moeilijke weg te zijn, die de chauffeur niet kende, maar uiteindelijk zaten we op de goede weg. Het glooiende landschap werd heuvels, en de heuvels werden bergen, schaapjes, geiten en koeien, links en rechts van ons. 't Werd al donker, en 't was al laat (# 9 uur) toen we in Chefchaouen aankwamen, en we moesten nog eten, het restaurant was gelukkig al gereserveerd. Het zag er leuk uit en het eten was lekker. We kregen tajine, een smoorschotel onder zo'n aardewerk puntmuts. De kamers in Hotel Madrid waren heel leuk, twee hemelbedjes, heel romantisch, maar mijn kamer was klam en koud. Ik sliep met skisokken en een vliesvest over mijn pyjama. 't Was buiten overdag wel lekker, maar 's avonds koelde 't snel af.